เมื่อพม่าแตกกระจัดกระจายรวมเข้ากันมิได้แล้วนั้น พระองค์จึงให้ยกพลเดินทางต่อมาและประทับตามลำดับที่ บ้านทองหลาง(๑), ตะพานทอง(๒), บางปลาสร้อยจนถึงบ้านนาเกลือ(๓) 
แล้วมาพบกับนายกล่ำ(๔) นั้นคุมไพร่พลทหารที่นั่นคอยสกัดทัพพระเจ้าตากคิดจะทำร้าย พระองค์เสด็จทรงช้างพระที่นั่งพร้อมด้วยเครื่องสรรพวุธ ทรงพระแสงปืนต้นรางแดง(๕) กับหมู่พลโยธาหาญ ทำให้นายกล่ำและพวกกลัวพระอานุภาพของพระองค์จึงวางอาวุธ จากนั้น จึงพาพระเจ้าตากสินเข้าไปยังที่ประทับทรงพระราชทานทรัพย์ และให้ราโชวาทให้ตั้งอยู่ในยุติธรรม

 

​

​

(๑) พระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพระราชหัตถเลขาและฉบับหมอบรัดเลย์ ว่า บ้านหัวทองหลาง

(๒) พระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพระราชหัตถเลขา ว่าสะพานทอง

พระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับบริติชมิวเซียมกรุงลอนดอน และฉบับหมอบรัดเลย์ ว่าพานทอง

(๓) พระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพระราชหัตถเลขา ว่า ไม่ได้กล่าวถึงบางปลาสร้อยและบ้านนาเกลือ เพียงแต่บอกว่า “ล่วงแดนเมือง 

ชลบุรีไปฝ่ายข้างตะวันออก

(๔) พระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพระราชหัตถเลขา, ฉบับบริติชมิวเซียมกรุงลอนดอน และฉบับหมอบรัดเลย์ว่า นายกลม

(๕) พระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพระราชหัตถเลขา ว่า ปืนนกสับรางแดง