ครั้น ณ วันจันทร์ เดือนยี่ ขึ้นสิบสามค่ำ ปีจออัฐศก (ตรงกับวันที่ ๑๒ มกราคม ๒๓๐๙(๑)) พระองค์ให้ยกพลเข้าไปในป่า และหยุดประทับที่สำนักหนองน้ำ หุงหาอาหาร

เพลาบ่ายประมาณ ๒ โมง(๒) พระเชียงเงินตามมาถึง พระองค์ทรงโกธรจึงตรัสให้โบย ๓๐ ที แล้วตรัสเห็นว่าพระเชียงเงินมีอาการมิได้อยากมาร่วมด้วย จึงสั่งให้ประหารชีวิต แต่นายทัพนายกองทูลขอไว้

​

​

 

(๑)เหตุผลที่เป็น พ.ศ. ๒๓๐๙ แทนที่จะนับเป็น พ.ศ. ๒๓๑๐ เพราะเดิมแล้วคนไทยเปลี่ยนวันขึ้นปีใหม่ เป็นวันขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๕ ตามคติ

พราหมณ์ ซึ่งมักจะตรงกับช่วงเดือน เมษายน ก่อนที่จะมาเปลี่ยนวันขึ้นปีใหม่ โดยกำหนดให้วันที่ ๑ มกราคม ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๘๔เป็นวัน

ขึ้นปีใหม่ เป็นต้นมา

(2) พระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพระราชหัตถเลขา ว่า พอเพลาบ่ายกองพระเชียงเงินจึงยกตามมาถึง ไม่ได้ระบุว่าเป็นช่วงบ่าย ๒ โมง